ჰაჰ, მოვიდა ბოლო-ბოლო შემოდგომაც, მამენტ სად წავიდოდა აბა, როგორც პატარძლს არ აცდება პირველ ღამეს, ისე შემოდგომასაც არ აცდებოდა. და არც აცდა. მოვიდა და თან როგორ, წვიმა, ქარი და უბედურებები დაიწყო უკვე. ნუ, რა თქმა უნდა, შემოდგომაზე დეპრესია წამალივით გამოწერილია.
მაგრამ სადაა აბა? ჯერ არ ჩანს, მაგრამ ვიცი რომ მოვა და ვემზადები, ვიმუხტები რა… წიპა დეპრესნიაკი რომ მოვა ხომ უნდა დავხვდე?
არადა მოვიდასავით მგონია… აგერ ახლაც ვზივარ და პივოს ვწრუპავ, მაგრამ ჰა…
მოკლედ, ცვლილებები მინდა.
ჰეჰ!
როგორი ნაცნობია ეს ყველაფერი…
და როგორ მიხარია, რომ ბოლო 10 წლის მანძილზე ეს ჩემი პირველი შემოდგომაა – უდეპრესიო და ლამაზი, რაც მთავარია, აღსავსე იმით, რასაც ამდენი ხანი ვეძებდი…
გაგიმართლა, მეგობარვო…
მოვა ჩემს ქუჩაზეც გაზაფხული რა იყო და შემოდგომა :)))
mova, mova
ძალიან მიკვირს რომ აქამდე გადავრჩი უდეპრესიოდ, მარა ბოლო კვირა ისეთმა ტალღამ დამარტყა, კინაღამ თან ჩამითრია :(
11 სექტემბერს ანანოს ამბავი მოხდა
16 სექტემბერს თიკო წავიდა, იქ, სადაც მეც მალე წავალ :(
ვერც კი წარმოვიდგენდი შემომიტევდა კიდევ,მომენტში როცა ყველაფერი მშვენივრადაა. მაგარი ახვარი რაღაცა ყოფილა ეს დეპრესია. ისე მოდის რომ სულ ფეხებზე ჰკიდია შენი ბედნიერება…
ნუ ვამბობ მე, შემოდგომა ჩათლახია-თქო.
araushavs,deprisiac aszorebs,viski da neli musika.
ძირს სასმელი…
ბლიად, გული მერევა უკვე მაგაზე :) ცოტა ხანი ალბათ :D