ფრიად უჩვეულო ვიდეოპოსტი, რომელმაც ამავე დროს მიხსნა იმ საშინელი წამებისგან, რომელსაც პოსტის დაწერა ქვია და რომელიც სიკვდილივით მეზარება ახლა. უჩვეულო მასში მამენტ არაფერია, თუ არ ჩავთვლით გადაღების ადგილს. გადაღებულია გუშინ, თუმცა სანამ შევაგდე, გავაღიავე, ავქაჩე, კი გავიდა მთელი დღე. თუმცა პოსტის სათაურის მოფიქრებაზე რესურსი აღარ მეყო. მაშ ასე, გენადი ფონოგრამა:
link: http://vimeo.com/4298779
p.s. Post Color.
Advertisements
ჩემი სკოლა
;(
გამარჯობა. კეთილი იყოს ჩემი პირველი კომენტი ყვავას ბლოგზე.
:)
იმის თქმა მინდა, რომ მეშვიდე არა მარტო კარგი მხატვარია, არამედ უფრო ცნობილია თავისი გეიმერული ნავიკებით. ვისაც აქვს ნანახი მისი დისკების საცავი, ნამდვილად აღშფრთოვანებული დარჩებოდა. ანუ ჩემი როგორ ვთქვა.. რეკომენდაცია იქნება, რომ დოკუმენტურ ფილმში იყოს გეიმერობაზეც რამე. დარწმუნებული ვარ რეზო საინტერესოდ ისაუბრებს.
:)
ნახვამდის.
ნწ, ეს არის მხოლოდ როგორც მხატვარზე… გეიმერობა მაქსიმუმ რაღაც გაკვრით იყოს ნახსენები, ჰობის პონტში.
და თან მხატვარი უკეთესია, ვიდრე გეიმერი :yes:
ძალიანაც კარგი, სლივ
მომწონს იდეა ))))
ხმა არ ისმის? :huh:
ჩართ დინამიკები…
chemi skoolaaaaaaaaaa :)))))))))
მეც დავასპოილერებ ცოტას რა… მარტო შენ უნდა ასპოილო შეჩემა? მეც მყავდა BH ლინიჯში, ვიცი სპოილი და ეგეთები! :givi:
კაროჩე, ჩემი “სადიპლომო ნაშრომი” (ვიღაც ბოზი დავხატე ანგელოზის ფრთებით) ამჟამად იმყოფება ჩემს ლოჯში, კედელზეა მილურსმნული ჩამონგრეული ადგილის დასაფარად, თანაც “ლიცომ კ სტენე”. ხოდა ფილმის ერთ–ერთი “გვოზდ პრაგრამმი” იქნება, როგორ ვაძრობთ მე და ყვავა ამ სადიპლომო ნაშრომს კედლიდან, რათა მაყურებელს მისი ხილვის უიშვიათესი ბედნიერება ვარგუნოთ.
და ვაფშემც, ენით აუწერელი სიამოვნება გელით –– ბლომად შიშველი ქალები (დახატული ოღონდ), ლაივ ექშენი და ასთმის შეტევები. სთეი ტიუნედ!
იე ბეიბი, იე…
დაიდება ძუძუები :)
ისე ჩვენში დარჩეს და პოსტ ქოლორს რა გამოყენება აქვს?
აგერ: https://bigcrow.wordpress.com/2009/04/18/f89ad0/