გახსოვთ ალბათ, რომ ვამბობდი ამას წინათ, ან თუ არ გახსოვთ გაგახსენებთ – ამ რამდენიმე ხნის წინ შემხვდა ჩემი თანამებრძოლი (შეიძლება ასეც ითქვას) რომელმაც მომცა შარშანდელი 8 აგვისტოს სურათები. ძალიან გამეხარდა, რადგან მაგ დროის არც ერთი სურათი არ მაქვს. მართალია მე არცერთში არ ვარ, მაგრამ მაინც მინდა გაჩვენოთ, მცირედი კომენტარებით:
ვაზიანის ბაზა, 7 აგვისტო
განაგრძეთ კითხვა:
კიდევ:
მძინარე ჯარისკაცები და გიტარა
კიდევ:
გორის თეატრი, ჩვენი ოცმეთაური პირველი
და ბოლო:
ქარელის მიდამოები, 8 აგვისტოს საღამო
ესეც ასე. თქვენთვის შეიძლება არც არაფერი, მაგრამ მე მახსენებს ეს სურათები იმ დროს :)
Advertisements
ჰო, სურათებს ბევრი რაღაცეების გახსენება შეუძლიათ. ყოველთვის მინდა რომ სხვადასხვა ეპიზოდების ფოტოები მქონდეს, თუნდაც ერთი.
აუ,ბბბბბ თავი ნორმაში არ მაქვს, ცოტა აზრიანი კომენტარი მინდოდა დამეტოვებინა, მაგრამ არ ძალმიძს.
:)
ნაცნობი შეგრძნებაა, ბევრ რაღაცას რომ ფიქრობ და ბოლოს არაფერს რომ არ წერ :)
va soko gaezro ^^
როგორ ვნერვიულობდი მაგ პერიოდში შენზე და სხვებზე, ვინც იქ იყვნენ